Team Monuta

Krimpenerwaard

Mijn naam is Jill Murel en ik ben geboren in 1978. Samen met mijn partner en drie dochters woon ik in de Hoeksche Waard. Al van jongs af aan intrigeerde de begraafplaats mij en op mijn vijftiende wist ik het zeker: ik word uitvaartverzorger. Sinds 2007 ben ik werkzaam bij Monuta en sinds 2012 ben ik uitvaartverzorger. Ik doe mijn werk met liefde en affiniteit en behandel de nabestaanden zoals ik zelf behandeld wil worden. Ik sta de naasten met raad en daad terzijde en zal alles in het werk stellen om een afscheid te regelen naar de wens van de overledene en nabestaanden.  Zo regel ik een uitvaart waar nabestaanden met een goed gevoel op terug kunnen kijken en die helpt bij het verwerken van het verdriet.

Sinds 1997 werk ik als uitvaartverzorger. Eerst in de regio Rijnmond, later in Delft, Schiedam en omstreken. Over de mogelijkheden rondom uitvaarten in deze regio weet ik dan ook veel en kan ik u goed adviseren. Nabestaanden helpen gedurende de moeilijke periode na het overlijden van een dierbare, dat is wat ik als uitvaartverzorger zo belangrijk vind. Ik wil naasten bijstaan en ze de zaken uit handen nemen die bij een uitvaart komen kijken. Het geeft mij veel energie als nabestaanden mij laten weten dat zij met een goed gevoel op het afscheid terug kijken. Dat geeft mij de bevestiging dat hun rouwproces een goede basis heeft gekregen.

In 2001 ben ik gaan werken in de uitvaartbranche. Hierdoor ken ik bijna alle facetten die horen bij het verzorgen van een uitvaart. Van het assisteren bij uitvaartdiensten tot het verzorgen van de overledene en het begeleiden bij rouwbezoeken. Sinds een aantal jaar ben ik uitvaartverzorger en regel ik alles rondom een uitvaart en de afscheidsdienst. Daarnaast houd ik de administratie bij en sta ik de nabestaande ook bij na de uitvaart. Ik ga iedere dag met veel plezier naar mijn werk. Dat komt omdat iedere dag anders is en ik gewoon liefde heb voor mijn vak. Als uitvaartverzorger moet je je eigen gevoel even opzij kunnen zetten, zodat je er echt voor iemand kunt zijn. Een hand bieden of gewoon een vriendelijke blik kan dan al genoeg zijn. Je hoeft namelijk niet altijd met elkaar te praten om elkaar te kunnen verstaan. Je moet aanvoelen waar een ander behoefte aan heeft. En als mij dat lukt en ik zie dat ik een steun kan zijn, geeft mij dat een dankbaar gevoel.