"Geen kopzorgen
voor mijn nabestaanden"

Daniëlle heeft roots in Suriname en is net voor het eerst moeder geworden van een prachtige zoon. En ook al woont ze in Nederland, Suriname speelt nog steeds een grote rol in haar leven. Ook bij haar afscheid.

“Ik dacht altijd bij mezelf 'een uitvaartverzekering is nu geen prioriteit, dat komt nog wel'. Ik heb ‘m dus ook nog niet. Dat is eigenlijk best egoïstisch besef ik mij nu. Want mijn uitvaart, daar ben ik zelf niet meer bij. Dat is puur voor de mensen die ik achterlaat.

Nu sta ik meer stil bij hoe ik mijn geliefden een zo’n mooi mogelijk afscheid wil geven. Mijn laatste groet aan hen. Ik ben net voor het eerst moeder geworden. Ik besef mij nu zó goed hoe belangrijk ik het vind dat mijn gezin en mijn familie na mijn sterven geen kopzorgen hebben. Dat zij nergens over na hoeven denken.

Ik wil zowel in Nederland als in Suriname mijn familieleden en vrienden een mooi afscheid geven. Het liefst wil ik dat mijn as wordt uitgestrooid over op de plek waar ik ben verwekt, in Moengo. Mijn ouders waren zó blij toen mijn moeder na lange tijd zwanger was van mij. Nu ik zelf moeder ben van mijn eerste, snap ik hun enorme blijdschap zo goed. Het is gewoon het mooiste wat je kan overkomen.

Ik heb mijn Surinaamse vriend, Gordon, leren kennen tijdens mijn vakantie in Suriname. Na onze eerste avond uit zei hij dat hij wist dat ik zijn vrouw zou zijn en de moeder van zijn kinderen. Hij had gelijk!Our beautiful son is truly made with love. Daarom vind ik het mooi als mijn as wordt uitgestrooid over de Surinamerivier. Op beide plekken is liefde en leven ontstaan, het lijkt mij prachtig om zo ook weer te gaan.

Ik wil dat mijn nabestaanden mijn leven vieren en niet rouwen om mijn dood. Ik wil mijn familie niet met financiële of administratieve rompslomp achterlaten. Ik wil geen lange slepende uitvaart, maar een kort en krachtig afscheid. Waarbij de nadruk ligt op het leven. Met een mooi koor, prachtige bloemen en een bemoedigend woord van een pastoor voor de gasten. Mijn vriend en mijn zoon mogen vooral bepalen hoe zij mijn uitvaart graag zien. Niemand hoeft wat te zeggen als ze dat niet willen. Ik wil het liefst dat mijn familie en vrienden in alle rust afscheid kunnen nemen en alles tot zich kunnen nemen.

Ik weet hoe duur een uitvaart is. Ik heb ook gezien hoe belangrijk het is dat de zaken van tevoren goed geregeld zijn. Vorig jaar stierf een goede vriend van mij onverwachts. Hij liet vier zonen en een kleindochter achter, zonder uitvaartverzekering. Hals over kop zetten we een sponsoractie op, dat was heel stressvol voor de familie. Zouden ze hun vader en opa een waardige uitvaart kunnen geven?

Uiteindelijk hebben heel veel mensen gedoneerd en werd het een prachtige uitvaart. Samen met het koor waarin we beide zongen, mocht ik ons laatste lied naar hem toe zingen. Ik weet zeker dat hij toen naast mij stond en zelf ook meezong. Pas na de uitvaart heeft hij de aarde voor de hemel verruild. Zo dichtbij voelde ik hem.

Voor de familie was deze dag onbetaalbaar, maar de spanning en stress had voorkomen kunnen worden. Dat mag mij niet gebeuren. Ik help en ondersteun anderen altijd graag wanneer ik kan. Dus waarom niet ook de zorgen rond mijn uitvaart bij mijn nabestaanden wegnemen? Zodat ze alle ruimte hebben om mij te herdenken. Mijn leven en wie ik was. Zonder extra zorgen. Ja, ik wil eigenlijk alleen maar dat.”