Meer informatie of praten over rouwverwerking? Neem direct contact op met een uitvaartverzorger bij jou in de buurt voor hulp bij rouwverwerking.

    Rouwverwerking bij verlies van je ouders

    Het toelaten van gevoelens is heel belangrijk. Probeer hier niet tegen te vechten. Bij verlies komen niet alleen verdriet, maar ook boosheid, eenzaamheid en opluchting voor. Dit zijn allemaal normale emoties.

    Er zijn nog meer dingen die je kunt doen voor de rouwverwerking na het verlies van je ouders. Doe dingen die prettig voelen. Houd bijvoorbeeld een afscheidsritueel voor jezelf. Geef daarnaast ook bij anderen aan wat je nodig hebt. Familie en vrienden weten niet altijd wat ze het beste kunnen doen. Je kunt ze helpen door eerlijk te zijn. Het is ook goed om af en toe bewust afleiding te zoeken. Werken of sporten kan fijn zijn, maar vergeet niet ook aandacht te geven aan je verdriet.

    Als beide ouders zijn overleden, neem dan rustig de tijd bij het opruimen van hun spullen. Het zien van hun spullen roept herinneringen op en kan helpen bij je rouwproces. Meteen alles wegdoen hoeft niet. Je kunt het ook eerst in een doos doen en pas wegdoen als je merkt dat je er niet meer naar omkijkt.

    Rouw gaat in stapjes

    Rouw is voor iedereen anders. Vergelijk jezelf daarom niet met anderen. Er is geen vaste periode voor rouw. Het gaat in stapjes en dat duurt bij de een langer dan bij de ander. Als je merkt dat het na lange tijd nog steeds moeilijk is om het leven weer een beetje op te pakken, praat dan eens met lotgenoten, bijvoorbeeld in praatgroepen of online. Je kunt ook contact opnemen met je huisarts of een rouwtherapeut. Zij kunnen je misschien verder helpen.

    Zijn mijn gevoelens normaal?

    Eigenlijk zijn alle gevoelens die je ervaart bij rouwverwerking na het verlies van je vader of moeder normaal. Je kunt je intens verdrietig voelen, blij zijn dat aan haar of zijn lijden een einde is gekomen, of eenzaam omdat je veilige thuis is verdwenen. Schuldgevoelens kunnen ook opkomen als de relatie niet goed was. Was je maar vaker langsgegaan, denk je dan. Als de band goed was, kan dat veel troost geven.

    Verschil in leeftijd bij rouw na het verlies van je ouders

    ​Er zijn verschillen tussen het verlies van een ouder als je nog jong bent en als je zelf al volwassen bent. Voor een jong kind is het zeer ingrijpend om een of beide ouders te verliezen. De dood van een ouder slaat dan een enorm gat in hun leven. Alle veiligheid lijkt in één keer weg.

    Voor een puber heeft het verlies van een ouder ook een enorme impact. Deze is net een eigen leven aan het ontwikkelen en moet ineens zo’n groot verlies verwerken. Jongeren kunnen dan moeilijk met hun gevoelens omgaan en 'gaan op slot'. Vrienden zijn heel belangrijk voor hen. Geef jongeren de ruimte om vrienden op te zoeken en houd ze goed in de gaten; soms is rouwtherapie nodig.

    Ook als volwassene blijft het verlies van je ouders zwaar, hoe oud je ook bent. De omgeving reageert vaak anders op het verlies van een vader of moeder op latere leeftijd omdat het wordt gezien als 'normaal'. Echter, het gemis is er niet minder om.

    Praktische gevolgen bij verlies van een ouder

    Als de laatste ouder overlijdt, zul je met je broers en zussen spullen moeten verdelen, zoals het huis en de spaarrekening, maar ook spullen van emotionele waarde. Vaak ontstaan hierbij problemen. Probeer het praktisch aan te pakken en eventueel een neutrale intermediair in te schakelen.

    De uitvaart regelen

    ​Ook het regelen van de uitvaart kan lastig zijn. Probeer voor ogen te houden dat je de uitvaart regelt zoals vader of moeder dat graag had gewild. Accepteer dat niet alles gaat zoals jij wilt en dat sommige familieleden, door verdriet en andere emoties, onhandige dingen kunnen zeggen of doen. Realiseer je dat gezinsleden vaak weer de rol aannemen die zij vroeger thuis hadden. Het is goed om dit te beseffen en er rekening mee te houden, bijvoorbeeld door iedereen bij beslissingen te betrekken.

    Deze informatie is afkomstig van journalist en rouwdeskundige Daan Westerink.