'Onze ouders hadden alles goed geregeld, dat gaf rust'

Binnen vier maanden verloren Alexander (28) en Mariëlle (26) hun beide ouders. “We hebben een fijne jeugd gehad. Onze ouders waren heel close. Daarom had mijn vader het extra zwaar toen duidelijk werd dat hij zonder zijn vrouw verder moest", vertelt Alexander. “We konden ons gelukkig snel richten op het naderende afscheid, mijn ouders waren goed verzekerd.”

Hun moeder Johanna (55) kreeg kanker. Ze nam direct contact op met Monuta om over haar afscheid te praten. “Uitvaartverzorger Alice kwam langs. Dat was een schot in de roos”, zegt Alexander. Alice herinnert zich dat moment goed. “Toen ik binnenkwam voor de voorregeling, sloot ik de familie gelijk in mijn hart. De kinderen waren nog zo jong. Het was een liefdevol gezin.”

Amper drie maanden later sprak ze Alexander plotseling weer. “Mijn vader kon niet verder zonder mijn moeder. Ze waren een twee-eenheid. We moesten opeens van alles regelen. Ik belde meteen Alice op. We zijn haar enorm dankbaar voor haar persoonlijke en fijne begeleiding.”

Geen geldzorgen

Er kwam van alles op hen af, maar ze hoefden zich geen zorgen te maken over de kosten. “Dat gaf gelijk rust. Ook voor mijn vader was de financiële kant geregeld. Daar was Alice helder in. Ze legde van tevoren uit wat de kosten waren. Ze nam ons stap voor stap mee in het proces.” Alice: “Je kijkt altijd hoe je dingen kunt realiseren. Maar in deze situatie was duidelijk dat ze een uitvaart konden regelen die ze voor ogen hadden.”

Open over afscheid

Mariëlle vond het mooi dat haar moeder open was over afscheid. “Aan de ene kant vond ik het moeilijk omdat ik wist dat ze zou overlijden, maar we zijn een nuchter gezin. Toen het eenmaal zover was, was het fijn dat alles op papier stond.” Alice maakte de persoonlijke wensen van Johanna mogelijk. Alexander: “Er kwam zelfs nog een verrassingsnummer voor mijn vader voorbij. Alice heeft heel veel eer gedaan aan hoe mijn moeder was.” Bij hun vader Alfred (55) stond niets op papier. Mariëlle: “Hij vond de uitvaart van onze moeder mooi, dus die hebben we als leidraad gebruikt. We hebben naar ons idee gedaan wat zijn wens zou zijn.”

Vertrouwen

Bij de uitvaart van Johanna regelde hun vader veel. “Bij het overlijden van mijn vader nam ik die rol op me”, zegt Alexander. “Ik voelde een stukje verantwoording om die laatste eer aan hem te bewijzen. Alice gaf mij het vertrouwen om die rol te pakken. Het was bij momenten zwaar, maar ik had het niet anders willen doen.”

Extra liefde en zorg

In die moeilijke tijd stond Alice de kinderen bij. “Ze was heel zorgzaam en lief”, legt Mariëlle uit. “Ze bood steun, zeker na het overlijden van mijn vader. Ze nam een soort moederrol op zich.” Alice stelt dat ze niet anders kon. “Soms geef je een stukje extra liefde en zorg. Dit werk doe je met gevoel. Als uitvaartverzorger is het altijd zoeken naar je plek. Wat is menselijk en wat is wenselijk? Ik merkte dat ze het fijn vonden dat ik er was. Ik vond het zelf ook fijn om er weer voor ze te kunnen zijn. Ik ben ook in de gelukkige positie dat ik iets kán doen tijdens zo’n kwetsbare periode.”

Fijne herinneringen

Volgens Alexander sloten de diensten naadloos aan op hoe zijn ouders waren. “Zo stond bij mijn moeder het leven vieren centraal. Ze had liever dat mensen met een lach in de zaal zouden zitten dan met een traan. Na de dienst wilde ze een bitterbal, een hapje en een drankje. De uitvaart van mijn vader stond meer in het teken van het leven herdenken.” Ze kijken met een trots gevoel terug. “We hebben liefdevol afscheid kunnen nemen”, zegt Mariëlle. “Ondanks de verschillende situaties dragen we fijne herinneringen mee.”

Persoonlijk tintje

Alexander vindt het belangrijk om open over afscheid te zijn. “Het leven kan zomaar over zijn, dus durf erover te praten.” Hij heeft zelf in grote lijnen nagedacht over zijn eigen afscheid, maar niet tot in detail. “Ik wil dat mijn naasten inbreng hebben zodat ze een persoonlijk tintje eraan kunnen geven.” Alice vindt het belangrijk dat nabestaanden ruimte krijgen om op hun manier afscheid te nemen. “Als je verdrietig bent, wil je iets betekenen. Iets doen helpt het rouwproces op gang. Goed afscheid nemen is de eerste stap om het verlies in je leven te verweven.”

Genieten

Ze heeft nog steeds contact met Alexander en Mariëlle. “Ik ben trots op hoe ze hun leven hebben opgepakt. Ze hebben een bijzonder plekje in mijn hart.” Ook Alexander en Mariëlle zijn trots, maar het gemis is groot. “We hebben inmiddels zoveel dingen meegemaakt die je normaal met je ouders deelt. Het is pijnlijk dat dat niet meer kan”, zegt Alexander. “Ik besprak alles met mijn moeder. Ze was mijn beste vriendin”, voegt Mariëlle toe. Ze hebben haar levensmotto overgenomen. “Leef bij de dag, zei ze altijd. En dat is precies wat we doen: genieten en go with the flow.”