Als Jos (48) een regenboog ziet, knipoogt hij even naar boven. Een knipoog naar zijn vader. "Er zijn veel mensen die aan hem denken als ze een regenboog zien. Op deze manier blijft hij voortleven."
Voor Jos zijn er nog meer momenten die hem aan zijn vader doen denken. "Op het landgoed waar ik werk, viste hij graag. Daar staan beukenbomen, altijd in de schaduw. Een paar jaar na zijn overlijden, zag ik opeens een grote zonnestraal op de plek waar hij regelmatig zat. Dat kwam wel binnen."
De regenboog heeft te maken met de lijfspreuk van zijn vader: om van de regenboog te genieten, heb ik de regen erbij te nemen. "Toen hij ziek werd 'regende' het in zijn leven, maar door zijn geloof zag hij de regenboog staan. In de Bijbel is de regenboog een symbool van Gods verbond met de mens en de aarde. Als ik een hele mooie regenboog zie, maak ik er soms een foto van.
Knuffelen
Sjoerd was een positieve, lieve man die van knuffelen hield en altijd een luisterend oor bood. "Hij kreeg kanker tijdens de coronaperiode. Hij hoorde het slechte nieuws in het ziekenhuis, in zijn eentje. Toen ik hem daar bezocht, konden we maar één ding doen: knuffelen. Het werd afgeraden, maar we deden het toch. Hij mocht maar 67 worden. Ik mis hem."
Genieten
Sindsdien ervaart Jos dat hij nog meer wil genieten van het leven. "Het kan zomaar over zijn. Doe de dingen die je wil en stel ze niet uit. Kijk met liefde naar elkaar om en probeer het goede uit alles te halen. Door het verlies van onze ouders heb ik ook meer contact met mijn jongste broer. Toen we onlangs voor het eerst met z'n tweeën uit eten gingen, wilden we mosselen en friet eten. Daar hield onze vader ook van. Het stond normaal niet op de kaart, maar toevallig die week speciaal op het menu."
Eerbetoon
Met zanger Diggy Dex deelde hij de onverwachte momenten waarop hij aan zijn vader denkt. Het is inspiratie voor het nummer Ik mis je nu wel hier voor November 2 Remember. "Dat lied zie ik als een eerbetoon. Ik ben er trots op. Het houdt de herinnering aan mijn vader levend. Ik mis hem, maar in gedachten is hij er nog bij." Jos mist hem vooral in de dagelijkse dingen. "Als er iets is, dan vraag ik me af hoe hij het zou hebben aangepakt. Of als we naar Frankrijk gaan, dan wil ik mijn ouders vragen waar ze zijn geweest."
Afscheid
Jos had gesprekken met zijn vader tijdens het ziek zijn. "Daardoor kreeg ik een beter beeld wat mijn vader graag wilde. Na zijn sterven konden we dit meenemen in het regelen van het afscheid.” Zelf wil hij voor later ook zijn wensen op papier hebben. "Mijn vrouw en ik praten er zo nu en dan over. Als we bijvoorbeeld over de begraafplaats lopen, wijzen we aan wat we wel en niet mooi vinden."
Schepsnoep
Hij komt graag bij het graf van zijn ouders. "Ik vind het fijn om het netjes te houden, dat vind ik respectvol. Rond de geboorte- en sterfdag van mijn vader halen we met de kinderen schepsnoep. Dan gaan we naar het graf en eten een snoepje om hem te gedenken. Hij was een zoetekauw."
Liefdevolle opa
Jos gaat verder: "Onze kinderen betekenden veel voor hem. Hij ging een jaar eerder met pensioen om meer van hen te genieten. Ze missen hem nog geregeld. Ik gun ze nog een dag met hem als opa. En ik wil hem nog een dikke knuffel geven. Een goed gesprek voeren. Dat heb ik gelukkig ook kunnen doen toen hij ziek was. Ik wilde hem vertellen wat hij voor mij betekende, maar dat lukte niet helemaal. Mijn vrouw heeft toen tijdens een gesprek daarover meegeschreven. Mijn hart stond op papier. Ik heb dat met mijn vader kunnen delen. Dat moment koester ik voor altijd."
Door een geur, een liedje of een plek moet je soms opeens denken aan iemand die je mist. Voor November 2 Remember van Monuta schreef Diggy Dex in 2025 een lied dat precies daarover gaat. Jos is een van de nabestaanden die haar herinneringen deelde als inspiratie voor het nummer Ik mis je nu wel hier.
Blog Diggy Dex: Als de dagen korter worden denk ik aan mijn vader
Diggy Dex schreef voor November 2 Remember van Monuta het nummer Ik Mis Je Nu Wel Hier over die kleine, plotselinge momenten van gemis. Hij weet hoe het is. Zijn vader overleed op 73-jarige leeftijd aan kanker. “Ik had gedacht dat ik met de tijd minder aan hem zou denken. Maar elke dag is er wel een momentje dat hij in gedachten voorbijkomt. Ik mis dat hij er niet meer is. Dat ik hem niet gewoon even kan bellen, om iets te vertellen of vragen.”
